نوزاد در روزهای نخستین به‌جز به خواب و تغذیه احتیاج ندارد. چنانچه سالم و قوی باشد، پس از هفته اول می‌توان در یک روز آفتابی که درجه حرارت متعادل باشد، او را برای نخستین گردش و هواخوری بیرون برد.
نخستین گردش به مدت نیم ساعت کافی است، به شرطی که روی او را خوب بپوشانید تا از گرد و خاک و گزند حشرات در امان بماند. در یک ماهگی می‌توان او را همه روزه به گردش برده هوای آفتابی، ملایمِ، بدون باد شرط ضروری این گردش کودکانه است. به‌تدریج می‌توان بر این مدت گردش افزود تا جائی‌که در شرایط مطلوب، به سه تا چهار ساعت برسد. کودک را می‌توان بر روی دست و بغل و نگهداشت و یا در کالسکه‌های بچگانه قرار داد.
کالسکه ویژه کودک، امروزه از ساخت حساب‌شده‌ای برخوردار است، با این حال مواظبت و دقت در راندن کالسکه کودک ضروری است، به‌ویژه در سرازیرها که هرگونه اهمال و سهل‌انگاری، موجب بروز اتفاقات ناخوشایندی می‌شود.
نوزادی که در فصل تابستان به دنیا آید، چنانچه درجه حرارت هوا از ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌گراد کمتر نباشد، قادر به هواخوری است. در صورتی‌که نوزاد در فصل سرما پا به دنیا بگذارد، به شرطی که درجه هوا چندان سرد نباشد که با وجود پوشاندن لباس گرم به کودک، باز هم احتمال سرماخوردگی برود می‌توان از هفته چهارم او را به گردش برد.
از ده ماهگی به بعد، باید کودک همه روزه در هوای ملایم بهار و اوایل پائیز به مدت سه تا چهار ساعت در هوای آزاد گردش کند. کودک در این سال راه رفتن را تمرین می‌کند، می‌توان گردونه و یا پارک ویژه‌ای برای او در نظر گرفت تا هم حرکت کند و هم از خطرات احتمالی محفوظ بماند.